اقرار جنیان (قرآن)جنیان به ظالم بودن گروهی از خودشان و نیز مسلمان بودن عده ای دیگر اعتراف می کنند. ۱ - کفر و اسلام جنیانقل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا... (بگو: به من وحی شده است که جمعی از جن به سخنانم گوش فراداده‌اند، سپس گفته‌اند: «ما قرآن عجیبی شنیده‌ایم..) ... ومنا القـسطون...(و اینکه گروهی از ما مسلمان و گروهی ظالمند؛ هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده است، ) ۲ - عدم دسترسی به اخبار آسمانیجنیان به کوتاه شدن دست خود از رسیدن به اخبار آسمانی پس از بعثت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم اعتراف کردند. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا... و انا لمسنا السماء فوجدنـها ملئت حرسا شدیدا و شهبا (و اینکه ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوّی و تیرهای شهاب یافتیم!) و انا کنا نقعد منها مقـعد للسمع فمن یستمع الان یجد له شهابا رصدا.(و اینکه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها می‌نشستیم؛ امّا اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابی را در کمین خود می‌یابد!) ۳ - اعتراف به رسالت انبیاءجنیان کافر در قیامت، به آمدن انبیا از سوی خدا برای انجام رسالت تبلیغی و انذار آنان اعتراف خواهند کرد. یـمعشر الجن والانس الم یاتکم رسل منکم یقصون علیکم ءایـتی وینذرونکم لقآء یومکم هـذا قالواشهدنا علی انفسنا...((در آن روز به آنها می‌گوید:) ای گروه جنّ و انس! آیا رسولانی از شما به سوی شما نیامدند که آیات مرا برایتان بازگو می‌کردند، و شما را از ملاقات چنین روزی بیم می دادند؟! آنها می‌گویند: «بر ضدّ خودمان گواهی می‌دهیم؛ (آری، ما بد کردیم.)» و زندگی (پر زرق و برق) دنیا آنها را فریب داد؛ و به زیان خود گواهی می‌دهند که کافر بودند!) ۴ - اعتراف به کفر و گمراهیجنیان کافر در قیامت به کفر خویش اعتراف می کنند. یـمعشر الجن والانس الم یاتکم رسل منکم یقصون علیکم ءایـتی وینذرونکم لقآء یومکم هـذا قالواشهدنا علی انفسنا وغرتهم الحیوة الدنیا و شهدوا علی انفسهم انهم کانوا کـفرین. جنیان دوزخی در قیامت به گمراهی خویش اقرار می کنند. قال ادخلوا فی امم قد خلت من قبلکم من الجن والانس فی النار کلما دخلت امة لعنت اختها حتی اذا ادارکوا فیها جمیعا قالت اخریهم لاولـیهم ربنا هـؤلآء اضلونا...(( خداوند به آنها) می‌گوید: «در صفّ گروه‌های مشابه خود از جن و انس در آتش وارد شوید!» هر زمان که گروهی وارد می‌شوند، گروه دیگر را لعن می‌کنند؛ تا همگی با ذلت در آن قرار گیرند. (در این هنگام) گروه پیروان درباره پیشوایان خود می‌گویند: «خداوندا! اینها بودند که ما را گمراه ساختند؛ پس کیفر آنها را از آتش دو برابر کن! (کیفری برای گمراهیشان، و کیفری بخاطر گمراه ساختن ما.)» می‌فرماید: «برای هر کدام (از شما) عذاب مضاعف است؛ ولی نمی‌دانید! (چرا که پیروان اگر گرد پیشوایان گمراه را نگرفته بودند، قدرتی بر اغوای مردم نداشتند.) ۵ - اعتراف به حقانیت قرآنگروهی از جنیان به حقانیت و خارق العاده بودن قرآن اعتراف کردند. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرءانا عجبا. گروهی از جنیان به یکتایی خدا اقرار می کنند. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرءانا عجبا• یهدی الی الرشد فـامنا به ولن نشرک بربنا احدا• وانه تعــلی جد ربنا ما اتخذ صـحبة ولا ولدا. اعتراف گروهی از جنیان، به وجود افرادی صالح و ناصالح میان آنان از آیات زیر برداشت می شود. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا... • ... وانا منا الصـلحون ومنا دون ذلک... گروهی از جنیان به وجود مذاهب گوناگون در میان آنان اقرار می کنند. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا... • ... وانا منا الصـلحون ومنا دون ذلک کنا طرائق قددا. اعتراف گروهی از جنیان به ناتوانی خود در برابر قدرت الهی از آیات زیر استفاده می شود. قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا... • و انا ظننا ان لن نعجز الله فی الارض و لن نعجزه هربا. ۶ - هدایت گری قرآناعتراف گروهی از جنیان به هدایت گری قرآن از آیات زیر استفاده می شود. واذ صرفنا الیک نفرا من الجن یستمعون القرءان فلما حضروه قالوا انصتوا فلما قضی ولوا الی قومهم منذرین((به یاد آور) هنگامی که گروهی از جنّ را به سوی تو متوجّه ساختیم که قرآن را بشنوند؛ وقتی حضور یافتند به یکدیگر گفتند: «خاموش باشید و بشنوید!» و هنگامی که پایان گرفت، به سوی قوم خود بازگشتند و آنها را بیم دادند!)قالوا یـقومنا انا سمعنا کتـبا انزل من بعد موسی مصدقا لما بین یدیه یهدی الی الحق والی طریق مستقیم.(گفتند: «ای قوم ما! ما کتابی را شنیدیم که بعد از موسی نازل شده، هماهنگ با نشانه‌های کتابهای پیش از آن، که به سوی حق و راه راست هدایت می‌کند.) قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرءانا عجبا• یهدی الی الرشد... • و انا لما سمعنا الهدی ءامنا به... ۷ - پانویس
۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۴۸، برگرفته از مقاله «اقرار جنیان». |